Μια πολύ ξεκάθαρη σύνθεση για όσους πιστεύουν πραγματικά σε ποιο στάδιο έχει τελειώσει η Βόρειος Ήπειρος και από την άλλη η Ελλάδα, η ισχυρότερη χώρα των Βαλκανίων, δεν έχει δύναμη (ή δεν θέλουν λόγω οικονομικών συμφερόντων της ΑΟΖ) αλλά δεν βλέπουμε ότι οι Αλβανοί της Σερβίας ή των Σκοπίων, που ζουν σε μειονότητα σε αυτές τις χώρες, καταπατούνται σε 1 τετραγωνικό μέτρο γης ή αντιμετωπίζονται χωρίς πανεπιστήμια, χωρίς σχολεία και επαγγελματικές γλώσσες, χωρίς αξιοπρέπεια, αλλά Αντίθετα, οι Έλληνες της Βόρειος Ήπειρος, ζουν στη χειρότερη εποχή της ιστορίας τους, καθώς αφομοιώνονται εδαφικά και σωματικά από τα Τίρανα και την Ελλάδα, εγκρίνουν σιωπηλά αυτή την Εθνοκάθαρση.
Τότε γιατί να έπρεπε ο Έντι Ράμα με τον Μητσοτάκη στη Χειμάρρά ή στη Δροπούλη? Μήπως και οι δύο χώρες εργάζονται με το πρόσχημα της αφομοίωσης Βοριοηπειρωτών?
Του Θοδωρή Ασβεστόπουλου
Με μεγάλη προσμονή ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου περίμενε να υποδεχθεί την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2022 τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στην Χιμάρα είχαν έτοιμες τις τιμητικές πλακέτες, η Λιβαδειά σημαιοστολίστηκε, στην Δερβιτσάνη οι κοπέλες φόρεσαν τις νυφιάτικες στολές για το μεγάλο γεγονός.
Όμως ο πρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης δεν ήρθε. Ανέβαλλε την επίσκεψη για αργότερα λόγω των «δυσμενών καιρικών συνθηκών» που θα επικρατούσαν αυτή την ημέρα, κατά την οποία Έλληνας πρωθυπουργός θα επισκεπτόταν ξανά την Βόρειο Ήπειρο μετά από 32 χρόνια.
Ειδικά για την Χιμάρα, αυτή η επίσκεψη θα είχε μεγάλη συμβολική αξία, μιας και δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως ελληνική μειονοτική περιοχή από την αλβανική κυβέρνηση, ενώ αποτελεί λίκνο διεκδικήσεων από τον Ελληνισμό και στόχος καταπατήσεων από τα Τίρανα.
Από την παραμονή της προγραμματισμένης επίσκεψης όταν και ανακοινώθηκε η «αναβολή», σημειώθηκαν έντονες αντιδράσεις από την βορειοηπειρωτική κοινή γνώμη για την απόφαση αυτή.
Τελικά στις 7 Δεκεμβρίου 2022 δεν έβρεξε. Ούτε στην Χιμάρα, ούτε στον Βούρκο, ούτε στην Δρόπολη.
Η Βόρειος Ήπειρος είχε ηλιοφάνεια, αλλά το Βορειοηπειρωτικό παρέμεινε στο σκοτάδι.
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου περίμεναν την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, έστω και ως προεκλογική, έστω ως μία συμβολική κίνηση, για να αισθανθούν ότι το «εθνικό κέντρο» δεν τους έχει εγκαταλείψει, ότι μεριμνά γι’ αυτούς και ότι κάποια στιγμή θα ενδιαφερθεί για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν από την αλβανική εξουσία.
Όμως για πολλοστή φορά αποδείχτηκε ότι η «μητέρα Ελλάδα» έχει άλλες προτεραιότητες.
Το 1914 είχε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, το 1945 την ειρήνη στα Βαλκάνια σε έναν ψυχρό πόλεμο που μόλις άρχιζε, το 2009 έβαλε βέτο στα Σκόπια για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και δεν μπορούσε να κάνει το ίδιο και στην Αλβανία, τώρα προέχει η χάραξη ΑΟΖ και η «ένταξη των δυτικών Βαλκανίων στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια».
Ξέραμε πάντα ότι το Βορειοηπειρωτικό είναι στην ατζέντα των εθνικών θεμάτων από την τέταρτη θέση και πιο κάτω. Αλλά και την στιγμή που πάει κάπως να αναδειχθεί όλο και κάποια… μπόρα θα προκύψει (πραγματική ή όχι) για να παραπεμφθεί στις καλένδες.
Κυριάκος Μητσοτάκης και Έντι Ράμα εμφανίστηκαν σε βίντεο να δηλώνουν ότι η πολυαναμενόμενη επίσκεψη θα γίνει αργότερα και μάλλον από κοινού.
Ίσως και να γίνει, δεν το αποκλείουμε εντελώς, αλλά θα γίνει με τους όρους και την απόλυτη σκηνοθεσία του αλβανού πρωθυπουργού, όπου θα εμφανίζεται μία μειονότητα που ευημερεί και δεν έχει κανένα παράπονο από τα Τίρανα.
Σε μία επίσκεψη όπου θα είναι επιβεβαιωμένο ότι δεν θα υπάρχει ούτε υπόθεση Κατσίφα, ούτε διωγμός Βορειοηπειρωτών που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, ούτε καταπάτηση περιουσιών, ούτε άρνηση αναγνώρισης εθνικής ταυτότητας (ερωτηματικό αν θα συμπεριληφθεί η Χιμάρα στην μετέωρη επίσκεψη), ούτε τίποτε άλλο μεμπτό που θα διαταράσσει τις «υπέροχες» ελληνο-αλβανικές σχέσεις.
Κάποιοι παράγοντες της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας αντί να διαμαρτυρηθούν ως εκπρόσωποι της, έσπευσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα για λογαριασμό του κ. Μητσοτάκη.
Όμως η συντριπτική πλειοψηφία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού διεπίστωσε ξεκάθαρα ότι «Δεν βρέχει, μας φτύνουν» και έμεινε να τραγουδάει «Πότε θα κάνει ξαστεριά»…
