Saturday, August 1, 2020

U.S. is pushing for a new provocation against Serbia over the Kosovo issue

SManalysis
U.S. is pushing for a new provocation against Serbia over the Kosovo issue 2
by PAUL ANTONOPOULOS

U.S. is pushing for a new provocation against Serbia over the Kosovo issue 2

Belgrade and Pristina have resumed dialogue in Brussels, but the recent delivery of American-made armored vehicles to Kosovo could make the talks difficult and signifies Washington is once again attempting to destabilise the Balkans. Serbia and Kosovo returned to the negotiating table on July 16 after a long hiatus; however the hopes of Josep Borrell, head of European diplomacy, to allow a constructive dialogue could now be in jeopardy. Washington’s delivery of Humvee armored vehicles to Pristina is a clear message to Belgrade that the U.S. will continue recognising Kosovo’s independence. Washington purposefully sent the armored vehicles knowing it will create tensions in negotiations between Belgrade and Pristina.

The U.S. is putting pressure on Serbian President Aleksandar Vučić to recognise Kosovo’s independence. However, this is in detriment to international law and UN Security Council resolution 1244, which is still valid and specifies that Kosovo is a Serbian province despite Washington’s recognition of its illegal independence. Although the delivery of Humvee armored vehicles makes little impact on the military capabilities of Kosovo, it is a symbolic gesture by the Americans to show they still have significant influence over Kosovo. Hashim Thaçi, the President of Kosovo and alleged war criminal, has always said that Washington should be an important player in negotiations between Serbia and Kosovo.

Kosovo is recognised as an independent state by the majority of Western countries, with the exception of five EU members who still refuse to recognise its independence: Spain, Romania, Greece, Cyprus and Slovakia. Russia and China, permanent members of the UN Security Council, have not recognised this either and are de facto preventing Kosovo from joining the United Nations.

There is clear proof that tensions are still high between Belgrade and Pristine, especially after Vučić attacked with virulence Kosovo’s Prime Minister, Avdullah Hoti, after the last round of negotiations:

“Is it nice to sit at the other end of the table facing Hoti and listen to his gibberish, saying that they are the only victims and that we are the only bad guys? No.”

The fact that Kosovo recently received a new shipment of armored vehicles from the U.S. will not help normalise relations between the two parties, but this is not surprising considering the Albanians are key to Washington’s policy in controlling the Balkans. Therefore, Belgrade likely recognises that it cannot trust Washington to bring a resolution to the Kosovo issue, especially since Serbia maintains strong relations with Moscow that it is not willing to sacrifice.

The special relationship between Belgrade and Moscow is viewed negatively by both Brussels and NATO. They would rather bring Serbia under its influence. This is further complicated by the fact that Beijing has an ever-increasing strong presence in Serbia and is investing a lot in the country. Beijing always supports the preservation of Serbia’s territorial integrity, especially regarding Kosovo, which could mean that the Balkan country might be a future flash point between the growing rivalry between China and the U.S.

In 2012, Belgrade highlighted that officials during the presidency of Bill Clinton, who were in charge at the time of the brutal NATO bombing campaign against Serbia in 1999, returned to Kosovo to invest – particularly General Wesley Clark and former U.S. Secretary of State, Madeleine Albright. Today Kosovo is a hub for drug trafficking, human trafficking and organ harvesting, something that Brussels and Washington are happy to turn a blind eye to.

Albanians are trying to unite in a Greater Albania that would serve the interests of U.S. foreign policy. The arming of Kosovo could be a consequence of this vision, especially since American arms deliveries to Kosovo contradict international law and could trigger a new armed conflict. This may be the hidden goal of the U.S. It is possible that Germany is also pushing in this direction, especially since Berlin was a key player in the dismemberment of the Federal Republic of Yugoslavia. The recognition of Kosovo’s independence opens the door to further destabilisation, violence and potentially even a new Balkan war. With the U.S. delivering Humvee’s to Kosovo, it has signified that it has no interest in finding a lasting resolution between the rebel province and Serbia.

*Source: InfoBrics

Tuesday, July 28, 2020

Πρόεδρος Σερβίας: «Αμερικανοί, Τούρκοι και Γερμανοί φροντίζουν το αγαπημένο τους παιδί»

SManalysis


Ιούλιος 28, 2020. 20:07

Βελιγράδι.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές χώρες ότι οπλίζουν τους γείτονες της Σερβίας, οι οποίοι είναι μέλη του ΝΑΤΟ και του Κοσσυφοπεδίου.



"Αμερικανοί, Τούρκοι και Γερμανοί φροντίζουν το αγαπημένο τους παιδί", δήλωσε ο Βούτσιτς, αναφερόμενος στο Κοσσυφοπέδιο.

 


Είπε ότι η Ουάσιγκτον πρόσφατα παρέδωσε θωρακισμένα οχήματα στη Δύναμη Ασφαλείας του Κοσσυφοπεδίου.


Πρόσθεσε  ότι έχουν ήδη ξεκινήσει αρκετές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της Σερβικής Πολεμικής Αεροπορίας, ειδικά στις μονάδες βομβαρδιστικών.


Είπε ότι η ικανότητα αεροπορικής άμυνας θα ενισχυθεί.


Η Σερβία έλαβε πρόσφατα ένα εξελιγμένο αντιπυραυλικό σύστημα από τη Ρωσία, η οποία παρέδωσε επίσης στρατιωτικά αεροσκάφη, ελικόπτερα και θωρακισμένα οχήματα.



Εν τω μεταξύ, η Κίνα προμήθευσε αεροσκάφη στη Σερβία, όπως σημειώνει η «kallxo.com».



Δημοσίευμα της αλβανικής «Koha» της 25ης Ιουλίου ανέφερε ότι στρατιωτικά οχήματα από τις ΗΠΑ έχουν παραληφθεί από τις Δυνάμεις Ασφαλείας του Κοσσυφοπεδίου. 

Μάλιστα, δημοσίευσε  και φωτογραφίες των οχημάτων (κάτωθεν) που έχουν πάει στο «Han të Elezit», κοντά στα σύνορα με τα Σκόπια.

Monday, July 27, 2020

Secret documents revealed: Clinton's plan to resolve the Bosnian issue failed in 1995

SManalysis
Foto: Gettyimages/Roy Images
In the run-up to the 1995 US presidential election, Bill Clinton called on the Muslim-led Bosnian government to make territorial concessions to end the war.

SOURCE: B92, THE GUARDIAN MONDAY, JULY 27, 2020 | 10:15

This, according to the Guardian, is revealed by documents from 1995, published by the presidential archive, which speak about the events in Bosnia-Herzegovina during the war that lasted for three years.

"Declassified documents from the period and interviews with some of the protagonists reflect the determination of Bill Clinton and his foreign policy team to find a solution to the three-year conflict at all costs before his re-election campaign began in earnest in 1996 – even if that meant rewarding the Bosnian Serb leaders for their policy of ethnic cleansing by granting them their objective: secession", the Guardian specifies.

In phone conversations with other foreign leaders as the mass executions were under way, however, Clinton repeatedly expressed his disillusion with the Bosnian army for failing to defend Srebrenica. In the meantime, Clinton’s national security adviser, Anthony Lake, headed the secret plan for ending Bosnian war.

That strategy, begun by Lake’s team in the weeks before the Srebrenica attack, was to try to force a peace deal based on a roughly even division of the territory. The Federation of Muslims and Croats was to receive just under half of the state, while the Americans would consider putting pressure on the Muslim side to agree to Serbs in Bosnia holding a referendum on secession from Bosnia-Herzegovina within two to three years after the end of the war.

If that failed, the plan was to withdraw the UN peacekeeping force, lift the arms embargo on Bosnia and to give its Muslim-Croat Federation some initial support with airstrikes until it was strong enough to fight the Serbs on its own.

The Federation might have to accept less than half the country, and the US would consider “pressing the Bosnians to agree that the Serbs can conduct a referendum on secession after 2-3 years”. Clinton's plan called for talks between the US administration and representatives of Sarajevo first, in order to convince them of concessions after the fall of Srebrenica, which included the possibility of separating RS from Bosnia-Herzegovina.

“If the Bosnians cannot persuade the Serb population that their best future lies in reintegration, there is no point blocking the peaceful separation of the Union along the lines of the Czechoslovak model,” the proposal suggested, as presidential archive specifies.

David Scheffer, an adviser to the ambassador to the UN, later State Secretary, Madeleine Albright, who was attending White House meetings on Bosnia, reacted to this in the following words: “It’s a very slippery slope. The Serbs have seized enormous territory through ethnic cleansing, and then we hold a ‘democratic’ referendum to confirm such aggression? A very transparent act of appeasement”, Scheffer concluded.

In his communication with Chirac, Clinton complained about the Bosnian army, which had fled rather than trying to fight the Serbs.

“In Srebrenica there were about 3.000 Bosnian troops but they … left without putting up a fight,” Clinton said.

“I will talk to my military advisers, but they are very sceptical about bringing in forces with helicopters, especially if the Bosnians won’t fight. We cannot defend democratic values in the abstract”, Clinton added.

In the end, the US and its allies agreed to make a stand over the last Muslim enclave standing in eastern Bosnia, Gorazde, threatening massive air retaliation if it was attacked. A Croatian offensive against the Serbs in western Bosnia in August 1995 redrew the map, and forced the Serbs to the negotiating table without the promise of a referendum.

The Guardian concludeds that Clinton was re-elected US President in 1996, while Clinton papers serve as a reminder, however, of how close the US came to giving up on Bosnia.

«Δεύτερο μέτωπο» ανοίγει η Τουρκία βόρεια της Ελλάδας: Εγκρίθηκε από την αλβανική Βουλή μεγάλη στρατιωτική συμφωνία

SManalysis
«Δεύτερο μέτωπο» ανοίγει η Τουρκία βόρεια της Ελλάδας: Εγκρίθηκε από την αλβανική Βουλή μεγάλη στρατιωτική συμφωνία
27/07/2020 Pro News
Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

 
Δεύτερο μέτωπο ανοίγει η Τουρκία στα βόρεια της Ελλάδας στα πλαίσια της γεωστρατηγικής περικύκλωσης της χώρας καθώς το Αλβανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη μεγάλη στρατιωτική αμυντική συμφωνία Άγκυρας-Τιράνων με 105 ναι, τέσσερα όχι και τέσσερις αποχές.

Σύμφωνα με το Αλβανικό Συμβούλιο Υπουργών, η συμφωνία συνεργασίας αποσκοπεί στον καθορισμό των αρχών της οικονομικής βοήθειας προς την Αλβανία (2,3εκ. δολάρια) για την αγορά προϊόντων, 100% τουρκικής κατασκευής και προέλευσης και υπηρεσιών για στρατιωτικούς σκοπούς.

Σε ομιλία της πριν από την ψηφοφορία, η βουλευτής Elona Gjebrea, δήλωσε ότι το αλβανικό κοινοβούλιο έχει εγκρίνει 26 στρατιωτικές συμφωνίες και πρωτόκολλα με την Τουρκία από το 1998.

«Ο στρατηγικός εταίρος της χώρας μας, η Τουρκία, έχει υποστηρίξει σταθερά την Αλβανία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένου του στρατιωτικού εφοδιασμού, σύμφωνα με το πρόγραμμα άμυνας και εθνικής ασφάλειας», δήλωσε Gjebrea.

«Ευχαριστούμε την τουρκική πλευρά που δεν μας άφησε μόνους μας σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και όταν ο σεισμός έπληξε τη χώρα μας. Ελπίζω ότι αυτή η υποστήριξη όχι μόνο θα βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και στην ανταπόκρισή μας στις πολιτικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης», πρόσθεσε.

Η Αλβανία θα προμηθευτεί μεγάλες ποσότητες τουρκικού οπλισμού και θα καταστεί και επίσημα δορυφόρος της Άγκυρας καθώς θα εξαρτάται οικονομικά και στρατιωτικά.

Υπενθυμίζεται ότι ήδη έχει ολοκληρωθεί μια νέα βάση υποβρυχίων στο Δυρράχιο με τουρκική χρηματοδότηση, ακριβώς για να επιχειρούν τουρκικά υποβρύχια.

Τότε μάλιστα η βάση είχε εγκαινιαστεί με διμερή άσκηση όπου είχε συμμετάσχει το υποβρύχιο Dolunay (209/1200).

Επίσης έχει παραχωρηθεί προς χρήση στην Άγκυρα και η ναυτική βάση του Αυλώνα. Η Τουρκία θέλει να έχει μέσω ναυστάθμου στην Αυλώνα τη δυνατότητα ελλιμενισμού και διοικητικής υποστήριξης πολεμικών της πλοίων. Έτσι κυκλώνει την Ελλάδα και από δυτικά.

Η συμφωνία με την Αλβανία θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο της συνολικής περικύκλωσης της Ελλάδας καθώς η Τουρκία απειλεί την χώρα και εκ του Νότου από την στιγμή που κατέχει την αεροπορική βάση Αλ Ουατίγια στην Λιβύη και δημιουργεί τουρκικό ναύσταθμο στην Μισράτα.

Βέβαια οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν διχοτόμηση της Λιβύης σε ανατολικό και δυτικό κράτος με το ανατολικό να προκύπτει φιλικό για τα ελληνικά συμφέροντα και θα μειώσει κατά πολύ την αξία των τουρκικών προπυργίων.

Η Ελλάδα παρά την εχρθική στάση της Αλβανίας έχει υπάρξει ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της (!) για την ένταξή της στην ΕΕ.

Το άγριο φαγοπότι στην Ελληνική Μειονότητα...

SManalysis
"Η ελληνική διπλωματία στρέφεται γρήγορα προς την κατεύθυνση της Βόρειας Ηπείρου, κατά 180 μοίρες, αφού δεν κατάφερε να δημιουργήσει οικονομικές ζώνες, στη Θράκη και τη Βόρεια Ήπειρο, δύο γεωπολιτικές θερμές περιοχές που έχουν ομοιότητες, όσον αφορά τις εξελίξεις στην Αθήνα, τα Τίρανα, Αγκυρα. Αυτό σημαίνει ότι ο ορισμός όχι μόνο των Αυτόνομων κριτηρίων, των υπερβάσεων, των εξελίξεων που μπορεί να έχουν φόντο, ταχείες αλλαγές στα κρατικά σύνορα". 
Τα θανατηφόρα εθνικά λάθη της ελληνικής διπλωματίας και ανεύθυνοι πολιτικοί, που εγκατέλειψαν τη Βόρεια Ήπειρο και επιστρέφουν γρήγορα μετά από 25 χρόνια…

SM

 7/24/2020 Millitare


Έχει… χιούμορ πάντως η κυβέρνηση. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός προανήγγειλε τη δημιουργία Διακομματικής Επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης ύστερα από αίτημα των τοπικών φορέων. Και με αυτήν την πρόταση σκαλίζει παλιές και ανοικτές πληγές…

Η Θράκη και τα επενδυτικά σχέδια, που για δεκαετίες απορρόφησαν εκατοντάδες εκατομμύρια επιδοτήσεων και άφησαν πίσω ρημαγμένα κτίρια και εγκαταστάσεις, κάνοντας πά­μπλουτους όσους βρέθηκαν στα πράγματα, τις τελευταίες δεκαετίες αποτελούν μια μεγάλη πληγή, για την οποία υπήρξε η απόλυτη σιωπή και ανοχή, που μάλλον είναι συνενοχή. Γιατί το μεγάλο σκάνδαλο της Θράκης, όπως νωρίτερα και το μικρότερων διαστάσεων αντίστοιχο σκάνδαλο της Βόρειας Ηπείρου, έμεινε στο περιθώριο ακριβώς για να μη διερευνηθούν οι ευθύνες.

Και να μην αποκαλυφθούν οι ένοχοι, που τώρα ζουν και γλεντούν με τα εκατομμύριά τους εις βάρος των κορόιδων, των ελλήνων φορολογουμένων, και προς τέρψιν της Άγκυρας και των Τιράνων. Και αυτό διότι το φαγοπότι που στήθηκε από παράγοντες του ελληνικού κράτους και υποτιθέμενους επιχειρηματίες τελικά ανέτρεψε τον σχεδιασμό για την οικονομική οχύρωση της Θράκης και ενίσχυση του επιπέδου ζωής για Έλληνες και μουσουλμάνους, αλλά και στην Αλβανία για την ενίσχυση και εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των ελλήνων μειονοτικών…

Όπως μας θύμισε η ιστοσελίδα anixneyseis.gr και το 1993 δημιουργήθηκε αντίστοιχη Επιτροπή στη Βουλή, ακολούθησε ο αναπτυξιακός νόμος, δαπανήθηκαν δισεκατομμύρια δραχμές έγιναν βιομηχανικές ζώνες και το αποτέλεσμα είναι ότι, π.χ., στην Αλεξανδρούπολη από 100 ε­γκαταστάσεις επιχειρήσεων που χρηματοδοτηθήκαν έχουν απομείνει δύο. Με τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων οι ευνοημένοι επιχειρηματίες απλώς μπόρεσαν να επενδύσουν στην Κίνα και στη γειτονική Βουλγαρία και έτσι ανενόχλητοι υφάρπαξαν την περιουσία του ελληνικού λαού.

Όσον αφορά τη Βόρεια Ήπειρο, από το 1991, στις 40 εταιρείες, που είχαν πάρει 240 εκατ. δραχμές η καθεμιά για να επενδύσουν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για τους έλληνες μειονοτικούς, τελικά δραστηριοποιήθηκε μόνο μία, η οποία στο τέλος πουλήθηκε και αυτή…

Μήπως πριν από την Επιτροπή που θέλει να δημιουργήσει ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει πρώτα να υπάρξει μια αποτίμηση του ποιος πήρε και πόσα σε Θράκη και Βόρεια Ήπειρο, πόσα από αυτά διέθεσε για τον σκοπό για τον οποίο τον χρηματοδότησαν και πόσα κατέληξαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό;