Στάυρη Μάρκο
Δημοσιογράφος
Το 1994, 5 μέλη της πολιτικής οργάνωσης της Ένωσης Ελληνικής μειονότητας, Ομόνοια, συνελήφθησαν και δικάστηκαν για εχθρικές δραστηριότητες κατά της Δημοκρατίας της Αλβανίας, αλλά το αργότερο ένα χρόνο, απελευθερώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο. Η Αλβανία του Σαλί Μπερίσα προσπάθησε να αμφισβητήσει μια σειρά Διεθνών Νόμων για τις Ελευθερίες και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κατηγορώντας εκπροσώπους της ελληνικής μειονότητας για παραβίαση. Η διπλωματική σύγκρουση πραγματοποιήθηκε όχι μόνο με την Ελλάδα, μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου δύο από τους κρατούμενους, ήταν πολίτες των ΗΠΑ.
Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα το 1997, η χώρα πήγε στον Εμφύλιο Πόλεμο λόγω της κατάρρευσης των Πυραμίδων, αλλά αυτό που αναφέρθηκε από πολλούς διπλωματικούς διαύλους ήταν η αιτία επιδείνωσης των συνθηκών και ακόμη και η αφομοίωση της ελληνικής μειονότητας από τις επεκτατικές πολιτικές Πρόεδρος Μπερίσα.
Και όμως, δύο χρόνια αργότερα, το ΝΑΤΟ επιτέθηκε στη Σερβία το 1999, σε αεροπορική εκστρατεία, για να αναγκάσει το Κοσσυφοπέδιο να παραδοθεί στις αλβανόφωνες αρχές, με το πρόσχημα ότι "η Σερβία παραβιάζει τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο". Ονομάστηκε κλασικό παράδειγμα εκείνη την εποχή, αλλά όχι ιδιαίτερο. Δεν είναι ιδιαίτερο για το γεγονός ότι αντιμετωπίζουμε την ίδια συμπεριφορά, τις ίδιες πιέσεις, τις ίδιες μεθόδους, στα ίδια Βαλκάνια, την παραβίαση των Ελευθεριών και του Ανθρώπινου Δικαίου
μικρό. Και στο τέλος, χρησιμοποιήθηκε δύναμη.
Μετά από 20 χρόνια, οι σχέσεις της Αλβανίας με την Ελληνική Κοινότητα στα νότια της Αλβανίας, ή στη Βόρεια Ήπειρο, όπως λένε ιστορικά, επιδεινώθηκαν στο μέγιστο μετά τη δολοφονία ακτιβιστή από την ελληνική μειονότητα, Κωσταντίνο Κατσιφά, που εκτελέστηκε από τον αλβανικό ειδικό αστυνομικές δυνάμεις. Αυτό όμως σημαίνει ότι οι σχέσεις της Αλβανίας με την Ελλάδα έχουν επιδεινωθεί, ακόμη και η Ελλάδα έχει δώσει το πράσινο φως στην Αλβανία για την ΕΕ, αλλά μια Έκθεση Αποχαρακτηρισμού της CIA για το 1994, αναφέρει ότι η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, είναι μια βόμβα που μπορεί να αποσταθεροποιήσει την Αλβανία , εάν η κατάσταση επιδεινωθεί για τις Ελευθερίες και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Ελληνική Κοινότητα.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι μια δράση με λαϊκά αιτήματα δημοψηφίσματος δεν γίνεται πλέον από απλούς ανθρώπους ή ηγέτες ενώσεων που αποκαλύπτουν τις εθνικές τους αξίες, αλλά από αρχηγούς κρατών. Το 2012, με την ευκαιρία της 100ης επετείου από τη δημιουργία του Αλβανικού Κράτους, από τη Βλόρα, όπου πραγματοποιήθηκε το Ράλι, ο Πρωθυπουργός της χώρας Σαλί Μπερίσα, δήλωσε ότι τα σύνορα της Αλβανίας ξεκινούν από την Πρέβεζα (Ελλάδα) έως Πρέσεβο (Σερβία). Αλλά πριν από λίγες μέρες, ο προβλεπόμενος πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου, Άλμπιν Κούρτι, αποκάλυψε τη δημιουργία προϋποθέσεων για δημοψήφισμα, την ένωση του Κοσσυφοπεδίου με την Αλβανία. Πρέπει ένα δικαστήριο της Σερβίας ή της Ελλάδας να κρίνει ένοχους τους Αλβανούς ηγέτες και να τους καταδικάσει στη φυλακή; Σίγουρα όχι, επειδή η ελευθερία της έκφρασης δεν φυλακίζεται από κανένα κράτος εκτός από δικτατορικά, φασιστικά ή ολοκληρωτικά.
Ωστόσο, οι τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με τους Έλληνες της Αλβανίας, επιδεινώνουν την κατάσταση στο μέγιστο, αν κοιτάξουμε τις πρόσφατες ενέργειες της αλβανικής κυβέρνησης, η οποία καταδικάζει τον αρχηγό του Κινήματος Αναγέννησης της Βόρειας Ηπείρου, Μόντης Κολίλας , 8 χρόνια φυλάκισης, και ταυτόχρονα λαμβάνει επιβλαβείς αποφάσεις για το έδαφος και τις περιουσίες όπου ζουν Έλληνες, οι οποίοι εθνικοποιούνται και δίδονται στον αλβανικό μουσουλμανικό πληθυσμό, διαταράσσοντας την εθνική ισορροπία, για την κατασκευή, έδαφος όπου ιστορικά ζουν στην Ακτή του Ιονίου, ειδικά στην περιοχή της Χιμάρας.
Και προφανώς, τα πράγματα μπορούν να επιδεινωθούν, σε μια στιγμή που η Αλβανία πρέπει να κοιτάξει προς την ΕΕ, αρκεί οι Αλβανοί πολιτικοί να μην καταλαβαίνουν ότι οι Ελευθερίες και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της ιδιοκτησίας και της αυτοδιάθεσης, είναι οι πυλώνες της δημοκρατίας, για τους οποίους, η Αλβανία , κίνδυνος στο σταβροδρόμι ......
No comments:
Post a Comment