Saturday, July 14, 2018

ΥΠΑΜ Σερβίας: Ο Ζάεφ πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχει κανένα Κοσσυφοπέδιο- μόνο Σερβία

SManalysis


Ιούλιος 13, 2018. Echedoros

Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, Ζόραν Ζάεφ, μετά την παραλαβή της πρόσκλησης για ένταξη στο ΝΑΤΟ, δήλωσε από τις Βρυξέλλες, ότι όλοι πρέπει να ακολουθήσουν το ‘μακεδονικό’ παράδειγμα και είπε συγκεκριμένα ότι αυτό πρέπει να ενθαρρύνει τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο με τη συνέχιση του διαλόγου.


Ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βουλίν απάντησε στον Ζάεφ ότι πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχει Κοσσυφοπέδιο και Σερβία, αλλά μόνο η Σερβία.


«Ο Ζάεφ πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχει  Κοσσυφοπέδιο και Σερβία, αλλά μόνο Σερβία, και ότι σερβικό έδαφος βρίσκεται υπό προσωρινή διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με το ψήφισμα 1244», δήλωσε ο Βουλίν, σύμφωνα με τα σερβικά ΜΜΕ.


Πρόσθεσε ότι τα Σκόπια και η Σερβία δεν έχουν τους ίδιους στόχους.


«Θέλουμε την ελευθερία, την αυτονομία και την ανεξαρτησία, να αποφασίζουμε για τον εαυτό μας. Η Σερβία, ενόσω κυβερνάται από τον Αλεξάνταρ Βούτσιτς, θα είναι στρατιωτικά ουδέτερη και ελεύθερη, ακόμη και αν θα είναι η τελευταία (βαλκανική) χώρα μη μέλος του ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Βουλίν.

Friday, July 13, 2018

Η Βόρεια Ήπειρος θα ενταχθεί στην Ελλάδα, η διαδικασία θα διεξαχθεί στο πλαίσιο της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ.

Τι αλλάζει στα σύνορα μας με την Αλβανία - Το νησί Σάσων, οι Οθωνοί και η Ερεικούσα

SManalysis


Όσον αφορά την Αλβανία, το κράτος αυτό δημιουργήθηκε "στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων" το 1913, με την υποστήριξη της Αυστρίας - Ουγγαρίας και της Ιταλίας, και θα αποτελέσει εκ νέου αντικείμενο διπλωματικού πίνακα ΝΑΤΟ - ΕΕ.

SManalysis

Αν και ιστορική διαλεκτική, μας έχει διδάξει ότι τα όρια των κρατών, αλλάξει τον πόλεμο, την παραλλαγή που παρουσίασε η ΕΕ (ΝΑΤΟ Συμμαχία) στην περίπτωση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, είναι μια υπόθεση «kasus Belli», στην οποία η αλλαγή των συνόρων  που θα διεξαχθεί στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής διαδικασίας, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ζητείται από το 2009 η Ελλάδα να μην εμποδίσει την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και τώρα στην ΕΕ, kατά τον ίδιο τρόπο, το ελληνικό Κοινοβούλιο ενέκρινε δύο φορές την Αλβανία στο ΝΑΤΟ (2009) και της ΕΕ (2018), σε αντάλλαγμα για μια μυστική συμφωνία μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Αθήνας, πάνω από τη Βόρεια Ήπειρο, ως αναπόσπαστο μέρος της Ελλάδα.

Η συμφωνία βασίζεται στο έγγραφο ψήφισμα της Γερουσίας των ΗΠΑ το 1946 και της στρατηγικής-Γενικό Επιτελείο του Στρατού των ΗΠΑ, στη Βόρεια Ήπειρο ένωση με την Ελλάδα, αλλά και για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης της Βορείου Ηπείρου, όπως και στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου, .

Στη διπλωματική λογική, η Ελλάδα είναι το πιο κοντινό σύμμαχο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, αλλά έχει μπλοκάρει την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, η οποία περνά αναγκαστικά ένα άλλο στάδιο, την προετοιμασία της διαίρεσης της μεταξύ της Σερβίας και της Αλβανίας.

Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για το βόρειο Μακεδονίας (πρώην ΠΓΔΜ) σύμβαση με την Ελλάδα, ο δρόμος ανοίγει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ η Συμμαχία για τον έλεγχο σχεδόν σε όλες τις βαλκανικές σύνορα και να κάνει την αλλαγή στον τρόπο ειρηνικό ..

Είναι μια ισχυρή διπλωματία της Αθήνας, (δεν) η δέσμευση των τριών χωρών, του Κοσσυφοπεδίου, βόρεια της Μακεδονίας και η Αλβανία για την Συμμαχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να ενισχύσει την εθνική ιστορική εδαφική διεκδίκηση, ή είναι ακόμη πολύ νωρίς για να σκεφτεί αυτό; Μέχρι τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους, θα έχουν κάποια αυξανόμενη εξελίξεις και τις εντάσεις, το Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ και την έναρξη της διαδικασίας της εδαφικής ενοποίησης δημοψηφίσματος. Ο Πάνος Καμμένος, Εθνικός Υπουργός Άμυνας της Ελλάδας, δήλωσε ότι έχουμε καταλήξει σε συμφωνία με τη Συμμαχία, πράγμα που σημαίνει ότι το έδαφος της Ελλάδας θα πάει εκεί όπου έχει, αναπτύσσεται στο εγγύς μέλλον.

Πρέπει να θυμόμαστε σε αυτή την περίπτωση, οι Βρυξέλλες ενθαρρύνουν την αλλαγή των συνόρων μεταξύ της Αλβανίας και  Ελλάδα, ενώ το ΝΑΤΟ οργανώνει μια εκστρατεία για την ασφάλεια, προσθέτοντας στρατεύματα στην περιοχή.

Αλλά αυτό το μοντέλο θα αλλάξει την τύχη των Βαλκανίων, θα αλλάξει τα σύνορα χωρίς πόλεμο (Συμμαχία του ΝΑΤΟ), αλλά υπό την έννοια της Ενωμένης Ευρώπης; Αυτό προφανώς θα έχουν ακόμη δει σε ελευθεριών και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί κανείς να αποκλείει τη Βόρειο Ήπειρο την ανάπτυξη ενός δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση και ένωση με την Ελλάδα, ενώ  υπάρχει διεθνής αναγνώριση και βασίζεται στις αξίες της δυτικής συμμαχίας ....

Τι αλλάζει στα σύνορα μας με την Αλβανία - Το νησί Σάσων, οι Οθωνοί και η Ερεικούσα

Image result for greek albanian border contested
SManalysis

Γράφει: Πέτρος Αναστασίου

«Εδάφη ή θάλασσα θα παραχωρήσουμε στην Αλβανία» στο πλαίσιο της συνολικής ρύθμισης των «εκκρεμοτήτων» που έχουμε με την γειτονική χώρα, μια αλλαγή συνόρων την οποία εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας;

Αυτό είναι το ερώτημα που κυριαρχεί πλέον, μετά την εκχώρηση της Μακεδονίας (όνομα, ταυτότητα, αναγνώριση γλώσσας) στους Σκοπιανούς.

Δύο ημέρες μετά μόλις ημέρα μετά την δήλωση του Επίτροπου Γιοχάνες Χάαν για αλλαγή των συνόρων Ελλάδας και Αλβανίας, έρχεται ο ίδιος ο Ελληνας πρωθυπουργός και τον επιβεβαιώνει.


Ερωτηθείς για τις συνομιλίες της Αθήνας με τα Τίρανα, ο κ. Τσίπρας είπε χαρακτηριστικά: «Τα δύο θέματα που απομένουν, πέραν της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είναι το ζήτημα του εμπολέμου και των συνόρων το οποίο βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να βρεθεί μια κάποια διευθέτηση. Θέματα τα οποία όμως ενώ έχουμε προχωρήσει σε ένα εξαιρετικά σημαντικό σημείο δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ολοκληρώσει».

Αλλαγή συνόρων; Τι εννοεί ο πρωθυπουργός; Ακόμα και τα θαλάσσια σύνορα για να διευθετυθούν, αυτό γίνεται με βάση τα χερσαία σύνορα. Δηλαδή ο πρωθπουργός θεωρεί την σημερινή συνοριογραμμή με την Αλβανία «ρευστή».

«Εάν υπάρξει συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας» τότε θα γίνει αλλαγή συνόρων δήλωσε σε ομιλία του σε think-tank, ο επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής και Διεύρυνσης της ΕΕ Γιοχάνες Χαν, παρουσία μάλιστα του υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων!

Μάλιστα χρησιμοποίησε ως παράδειγμα την συμφωνία για το Σκοπιανό: «Εάν υπάρξει συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας, γιατί εκεί πρόκειται για αναδιάρθρωση συνόρων και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και κρίσιμο για τους πολίτες» είπε ο Γιοχάνες Χαν!

Τι μπορεί να δοθεί από ελληνικής πλευράς; Υπάρχει το νησί Οθωνοί και η Ερεικούσα βόρεια της Κέρκυρας στα ανοικτά των αλβανικών ακτών, τα οποία βάσει των αλβανικών διεκδικήσεων θα μπορούσαν να περάσουν στην αλβανική επικράτεια.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένα ελληνικό νησί της περιοχής θα δίνεται στην Αλβανία:  Τον Ιούλιο, του 1914, παραδώσαμε στους Αλβανούς το ελληνικό νησί Σάσων, που ανήκε στα Ιόνια Νησιά το οποίο  σήμερα παραχωρήθηκε από τους Αλβανούς για εκμετάλλευση στην Ιταλία.

Το Νησί Σάσων βρίσκεται σε ιδανική τοποθεσία στο στενό του Οτράντο στη νότια Αλβανία, όπου συναντώνται η Αδριατική και το Ιόνιο.

Κατά την διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, στις 15 Νοεμβρίου 1912 το ελληνικό Ναυτικό απελευθερώνει το νησί από τους Τούρκους, και τους περίπου 60 Ελληνοβλάχου βοσκούς που κατοικούσαν εκεί.

Ο φάρος επαναλειτούργησε και η ελληνική κυριαρχία επανήλθε, για λίγο όμως επειδή οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις (όπως το ΝΑΤΟ σήμερα) άλλα είχαν κατά νου.

Προς ικανοποίηση των ιταλικών βλέψεων, το νησί παραχωρήθηκε στην Αλβανία, με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και η Αθήνα παραχώρησε το νησί στην Αλβανία.

Εκτυλίχθηκαν συγκινητικές άμα και τραγικές σκηνές, όταν υπεστάλη η ελληνική σημαία, με τους λιγοστούς Έλληνες βοσκούς να κλαίνε και να εκλιπαρούν να μη τους αφήσουν απροστάτευτους.

Η ελληνική κυβέρνηση τους διαβεβαίωσε πως η Αλβανία θα σεβαστεί τα δικαιώματά τους, αλλά λίγες μέρες μετά την αποχώρηση της ελληνικής φρουράς, οι Αλβανοί αποβίβασαν σώμα παραστρατιωτικών που έσφαξαν τους άνδρες και αφού βίασαν τις γυναίκες, ακόμα και τα παιδιά, τα έσφαξαν και αυτά.

Στα αλβανικά σχολικά βιβλία της 9ης και 12ης τάξης οι αλβανικές περιοχές της Ελλάδας είναι η Κόνιτσα, η Καστοριά, ο η Πρέβεζα, η Άρτα, η Ηγουμενίτσα.

Αραγε και αυτές οι περιοχές είναι στο τραπέζι;

Για όποιον βιαστεί να πει ότι «Δεν γίνονται αυτά σήμερα», καλό θα ήταν πρώτα να διερωτηθεί αν πίστευε ότι μπορούσε να υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα αναγνώριζε «μακεδονική γλώσσα» στους Σκοπιανούς και «μακεδονική εθνότητα» (στο αγγλικό κείμενο)...

Να δούμε τι μας περιμένει τώρα...


Ακόμα πιο τρομακτική είναι η απάντηση από το Μέγαρο Μαξίμου πριν από λίγο με non paper

«Η σπουδή ορισμένων να δημιουργήσουν εκ νέου θέμα εκ του μη όντος για τις διαπραγματεύσεις με την Αλβανία, θα ήταν αξιοθρήνητη εάν δεν ήταν εθνικά επικίνδυνη. Αφού η ΝΔ και τα φίλα προσκείμενα Μέσα της εκτέθηκαν διεθνώς με την προσπάθεια εκμετάλλευσης μίας άστοχης διατύπωσης του Επιτρόπου Χαν, που διευκρινίστηκε ότι αναφερόταν στην ΑΟΖ, τώρα επιδίδονται σε νέα σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Η αποστροφή του Πρωθυπουργού στο ζήτημα των συνόρων με την Αλβανία αναφέρεται στο θέμα της συντήρησης των πυραμίδων στα υφιστάμενα σύνορα με τη γειτονική χώρα. Και η γελοιότητα έχει τα όριά της».

Wednesday, July 11, 2018

Μετά τη «Βόρεια Μακεδονία» στη «Βόρειο Ήπειρο»

Image result for βορεια ηπειρο ελλαδα
SManalysis

 Ελλάδα Μαρίνα Χατζηκώστα


Άρχισε ο διάλογος Ελλάδας – Αλβανίας – σε πλήρη εξέλιξη το μπρα-ντε-φερ

Εξαργυρώνει σταδιακά την επιτυχή υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία θα οδηγήσει σε οριστική λύση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, η κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο, οι πιέσεις αυξάνονται ξανά με στόχο τη λύση του εθνικού προβλήματος με την Αλβανία. Η Ευρώπη, αλλά και οι ΗΠΑ, θέλουν και σε αυτήν την περίπτωση να μειώσουν την τουρκική παρουσία και επιρροή στη χώρα των δυτικών Βαλκανίων.

Μόνο που και το «Ελληνοαλβανικό» μέτωπο είναι κατά παρασάγγας πιο δύσκολο και πολύπλοκο από το «μέτωπο» με τα Σκόπια. Στην προκείμενη περίπτωση οι δυο Υπουργοί Εξωτερικών δεν μιλούν για γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά για πραγματική γεωγραφία, η οποία συμπεριλαμβάνει εδάφη.

Έντονο προβληματισμό προκαλεί στην Ελλάδα η δήλωση του επιτρόπου Γιοχανες Χαν περί αλλαγής συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, μόλις οι δυο χώρες καταλήξουν σε συμφωνία στον εν εξελίξει διάλογο.

Πριν καταλαγιάσει ο θόρυβος από το Σκοπιανό έρχεται ο Έντι Ράμα

Οι αλβανόφωνοι σκοπιανοί έχουν δηλώσει από πολύ νωρίς ότι θα στηρίξουν τη συμφωνία με την Ελλάδα. Οι φωνές αυτές άλλαξαν ωστόσο ηχώ όταν η κρατική τηλεόραση της Αλβανίας, επικαλούμενη «καλά πληροφορημένες» πηγές, αναφέρθηκε σε σχέδιο εξόντωσης της Αλβανίας από την Ελλάδα και τα Σκόπια.  Οι «καλά πληροφορημένες πηγές» αναφέρονται σε μια επικίνδυνη εμπλοκή κατά του Έντι Ράμα, από την ελληνική εθνικιστική πλευρά, η οποία υποστηρίζει την προσάρτηση της «Βορείου Ηπείρου» στην Ελλάδα.

Λίγες μέρες νωρίτερα ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς, είχε εκφράσει την εκτίμηση ότι το εθνικό ζήτημα της Ελλάδος με την Αλβανία θα έχει λυθεί, με υπογραφή συμφωνίας, πριν τελειώσει το καλοκαίρι. Είναι προφανές ότι η βιασύνη του κυρίου Κοτζιά δεν είναι κάποιο προσωπικό στοίχημα, αλλά οι πιέσεις που δέχεται πανταχόθεν, η γονατισμένη οικονομικά Ελλάδα, για να άρει τις ενστάσεις της – με ανταλλάγματα έστω και μικρά – και να επιτρέψει την αύξηση της ευρωπαϊκής και αμερικανικής επιρροής στα Βαλκάνια.

Η Ελλάδα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία

Εκ των πραγμάτων η Ελλάδα και η Αλβανία δεν υπέγραψαν ποτέ συμφωνία ειρήνης, μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η μονομερής άρση της «εμπόλεμης κατάστασης» ήρθε το 1987 από την τότε ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο δεν έχει ισχύ αφού ούτε την υπογραφή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ούτε και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Στην πραγματικότητα η τελευταία υπογεγραμμένη συμφωνία που υπάρχει και αφορά στη Βόρειο Ήπειρο, είναι η συμφωνία της 17ης Μαίου στην Κέρκυρα, το 1914, με την οποία διεθνώς αναγνωρίστηκε η Αυτονομία της Β. Ηπείρου, χωρίς έκτοτε να υπάρχει άλλο διεθνές κείμενο που να την καταλύει. Η μεθοριακή γραμμή μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας υφίσταται μόνο de facto και όχι de jure. Αυτό που «άλλαξε» την πορεία των πραγμάτων, ήταν τα όσα διαδραματίστηκαν μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Είναι ιστορικό γεγονός ότι το 1946, μετά από απαίτηση της Ελλάδος για απόδοση/επιστροφή της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, οι 4 Υπουργοί Εξωτερικών των νικητριών δυνάμεων του Β Παγκοσμίου Πολέμου, έκαναν το αίτημα δεκτό, μετά την υπογραφή ειρήνης με την Αυστρία και τη Γερμανία. Η συνθήκη ειρήνης με την πρώτη υπεγράφη το 1955, με τη δεύτερη το 1990. Με βάση λοιπόν τις προκαταρκτικές συμφωνίες η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει τον έλεγχο της Βορείου Ηπείρου και ακολούθως να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Αλβανία, ώστε το ζήτημα να λυθεί οριστικά.

Τι περιλαμβάνει ο διάλογος

Η αντιπολίτευση της Ελλάδας κατηγορεί την κυβέρνηση πως εξασκεί, όπως ακριβώς και με την περίπτωση των Σκοπίων, κρυφή διπλωματία και στον διάλογο με την Αλβανία. Ο Νίκος Κοτζιάς απαντώντας στην κατηγορίες προέβη σε μια δήλωση που μάλλον χαίρει πολλών ερμηνειών. «Το θέμα το Τσάμηδων δέχτηκαν να το συζητήσουν κάποιοι τη δεκαετία του 1990». Διέψευσε ωστόσο κατηγορηματικά ότι στις εκκρεμότητες εμπεριέχεται οποιαδήποτε αναφορά στις αλβανικές διεκδικήσεις περί Τσάμηδων, παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο ζήτημα δημιουργεί κραδασμούς στην πολιτική σκηνή της Αλβανίας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνει, υπό τη μορφή των διαρροών το Μαξίμου, τα ζήτημα που είναι στη ατζέντα είναι η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η άρση της εμπόλεμης κατάστασης ανάμεσα σε Αθήνα και Τίρανα, η διαφύλαξη των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία και οι αλλαγές στα σχολικά βιβλία, καθώς επίσης και η εκταφή οστών των Ελλήνων στρατιωτών πεσόντων του πολέμου του 40. Με λίγα λόγια φαίνεται πως η Ελλάδα έχει υποχωρήσει από την διεκδίκηση της ελληνικότητας της Βορείου Ηπείρου και της επιστροφής του γεωγραφικού αυτού εδάφους στην ελληνική επικράτεια.

Το μεγάλο αγκάθι των συζητήσεων φαίνεται πως πλέον είναι το ζήτημα της οριοθέτησης της ΑΟΖ, αφού ο Πρόεδρος της Αλβανίας, ο οποίος προσφάτως αρνήθηκε να υπογράψει τη σχετική συμφωνία, ευθυγραμμίζεται με την τουρκική λογική των πραγμάτων, δηλαδή της μη αναγνώρισης των 12 ναυτικών μιλίων, υποστηρίζοντας μάλιστα πως η κυβέρνηση της Αλβανίας «πουλάει» τη θάλασσά της στην Ελλάδα..

Τι είναι το ζήτημα των Τσάμηδων και ποιες οι παράνομες απαιτήσεις της Αλβανίας

Το πρόβλημα με τους Τσάμηδες καθιερώθηκε όταν το 1926 ο Έλληνας δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος αναγνώρισε ως Αλβανική μειονότητα τους μουσουλμάνους Τσάμηδες του νομού Θεσπρωτίας. Δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα ανταλλαγής πληθυσμών και επί της ουσίας απαίτησαν να παραμείνουν σε ελληνικό έδαφος. Με την πάροδο των χρόνων μετοίκησαν στην Αλβανία κατηγορώντας την Ελλάδα για καταπίεση, βίαιη αφαίρεση περιουσιών και πλέον διεκδικούν περιουσίες και αποζημιώσεις. Από 4 χιλιάδες οικογένειες που είχαν καταγραφεί στη Θεσπρωτία, πλέον η Αλβανία υποστηρίζει πως πρόκειται για περισσότερες από 30,000.

Ο Έντι Ράμα υποστηρίζει πως το ζήτημα των Τσάμηδων υφίσταται κι ότι έχουν απόλυτο δικαίωμα διεκδίκησης περιουσιών σε ολόκληρη την Ήπειρο, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα πως με την Ελλάδα δεν συζητείται θέμα εδαφικό και πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να σταθεί. Με λίγα λόγια ο κύριος Ράμα εξηγεί πως η Αλβανία είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει τα 12 ναυτικά μίλια και την ελληνική ΑΟΖ, αν η Ελλάδα υπογράψει ειρήνη και παραχωρήσει, οριστικά και αμετάκλητα, την περιοχή της Βορείου Ηπείρου, που με βάση το διεθνές δίκαιο ανήκει στην Ελλάδα, στην Αλβανία.

Tuesday, July 10, 2018

Διάσπαση του Κοσσυφοπεδίου σχεδιάζουν οι ΗΠΑ – Ποιες περιοχές θα δοθούν στη Σερβία – Εδωσε το «πράσινο φως» ο Ν. Τραμπ

SManalysis


Δημοσίευση: 10 Ιουλίου 2018, PENTAPOSTAGMA

Aλλάζει ο χάρτης των Βαλκανίων πλέον. Οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και συγκεκριμένα του Ν. Τραμπ, αν υλοποιηθούν τελικά, θα αλλάξουν τους συσχετισμούς και θα φέρουν τα πάνω-κάτω στην περιοχή.



Τι αναφέρει το ρεπορτάζ της ΕΣΤΙΑΣ

Ανησυχία προκαλούν στην Πρίστινα οι πληροφορίες ότι στην Ουάσινγκτον κερδίζει έδαφος η σκέψη ότι μερική διάσπαση του Κοσσυφοπεδίου, θα μπορούσε να αποτελέσει μια λύση για την διευθέτηση του προβλήματος της περιοχής, την οποία άλλοι έχουν αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος και άλλοι θεωρούν να την θεωρούν αυτόνομη σερβική επαρχία.

Οι πληροφορίες αποδίδονται στους λομπίστες που έχει προσλάβει η Κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου και αναφέρουν συγκεκριμένα ότι το State Department, έχει λάβει την έγκριση του προέδρου Ν. Τραμπ για ανταλλαγή εδαφών με την Σερβία.

Στην τελευταία θα αποδοθούν τέσσερις Δήμοι του Β. Κοσσυφοπεδίου, έναντι των οποίων η Πρίστινα θα λάβει μέρος του Δήμου του Πρέσεβο και ειδικά το κομμάτι που βρίσκεται δυτικώς του αυτοκινητοδρόμου Ε 75.

Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου θεωρούσε δεδομένη την άνευ όρων στήριξη των Αμερικανών.

Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτή την κίνηση των ΗΠΑ; Θέλουν να κάνουν ένα δώρο στους Σέρβους; Το Βελιγράδι όπως είναι γνωστό, είναι το άρμα της Μόσχας στα Βαλκάνια.

Οι ΗΠΑ θέλουν διώξουν την Ρωσία από την περιοχή, καθώς δεν συμπίπτουν οι στρατηγικοί τους σχεδιασμοί.

Η Ουάσινγκτον πιέζει εντόνως για να μπει το Βελιγράδι σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Οταν λάβει χώρα κάτι τέτοιο, τότε θα κόψουν τον ομφάλιο λώρο Βελιγραδίου-Μόσχας.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει διατάξει τους συνεργάτες του εδώ και καιρό, να μετατραπεί η Σερβία στην πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή των δυτικών Βαλκανίων η οποία θα είναι σε θέση να απαντήσει σε οποιαδήποτε απειλή!

Οι Σέρβοι αγαπούν τη Ρωσία, και μπορείτε να το παρατηρήσετε στους δρόμους της Σερβίας, καθώς και στα περίπτερα είναι γεμάτα αναμνηστικά που δείχνουν την πίστη των Σέρβων προς τη Ρωσία και τον ηγέτη Πούτιν της.

Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Σέρβων ενισχύονται από πολιτιστικούς θεσμούς όπως η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που τους παρέχουν ανθρωπιστική βοήθεια.

Η ιστορία, και ειδικά αυτή έχει καταγράψει τις στενές σχέσεις Σερβίας και Ρωσίας με εξαίρεση κάποια «διαλείμματα» , οι οποίες ειδικά τώρα έχουν περιέλθει στα επίπεδα του 1ου παγκοσμίου πολέμου.

Σημειώνουμε δε επίσης ότι ο Πούτιν θέλει μανιωδώς να «διορθώσει» τα εγκλήματα του Γιέλτσιν σε Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, δίνοντας στην δύση μια δική του άποψη για την όλη κατάσταση .

Αυτές τις κινήσεις θέλει να σταματήσει ο Ν. Τραμπ. Αν θα το πετύχει θα το δούμε. Η παρέμβαση της Μόσχας θα είναι σίγουρη και το παζάρι σκληρό.

Το «παιχνίδι» στα Βαλκάνια μόλις τώρα ξεκινάει και ο Πούτιν θα είναι παρόν .

A 1922 novel revisited

corfu_webSManalysis

KATHIMERINI


In May, Corfiots “celebrated” the 154th anniversary of the day the United States of the Ionian Islands ceased to exist and became part of Greece. It was the first major territorial accretion to the fledgling state and it had been controversial in both Corfu and Athens. It still is.

Opinion in the islands was sharply divided. Greeks felt that they should be part of Greece, just as Greek Cypriots would say a century later. But those who had become rich under the British 50-year protectorate (which largely turned a blind eye to corruption in local government) opposed “enosis.” Meanwhile in Athens many feared that the intellectuals and cosmopolitans in the Ionians would bring a troublesome liberalism and radicalism (the “rizospastis”) to the cozy conservatism of the Vouli.

About 15 years ago a Corfiot actually registered a political party with the aim of campaigning for secession from Greece. The argument was that, due mainly to tourism income, islands like Corfu, Rhodes, Crete and Myconos contribute far more in tax revenue to the Athens exchequer than they receive in benefits. He wasn’t wrong: The roads are in an appalling state; we have almost no hospital facilities; we have the same “aromatic” problem with garbage disposal as in Attica.

Unfortunately, however correct he may have been, his own business dealings caused him to secede from Corfu rather rapidly himself, leaving more than enosis unresolved. But he was only voicing concerns that have persisted since 1864. Corfiots continued to bewail the changing political and social landscape. The rise of the nouveaux riches and of a self-serving political class was especially chronicled in Constantin Theotokis’s 1922 novel “Slaves in their Chains” (“Oi Sklavoi sta desma tous,” filmed in 2008 by Tonis Lykouresis).

Theotokis was an aristocrat who became a socialist and anticipated the coming legislation by giving away much of his estate in Corfu to his tenants so that they could own the land they had farmed for his family.

The novel (translated into English by Mark Davies) is autobiographical in that it chronicles the decline of the aristocracy and of an island way of life. The Count in the story is so impoverished that he “sells” his daughter to an up-and-coming bourgeois who is bound for the Athens Parliament.

As a threnody for the old feudal system it is merely a curiosity. But as a commentary on the replacement of that system by a mercenary middle class, the abandoning of the land as a way of life, and the professionalization and commercialization of modern politics, it remains an indictment of 20th-century Greece.

Theotokis was a cousin not only of Dimitrios Rallis, who was prime minister of Greece five times in the period 1897-1921, but also of Georgios Theotokis, who was PM four times in the same period, and his son Nikolaos, who was executed in 1922 as a scapegoat for the Asia Minor Catastrophe. So his relevance to modern Greek affairs, when we are again deluged with refugees from Anatolia, and with political scandals and scapegoating, could not be more acute.

At a time when the Greek sense of a “nation” and its self-determination is uppermost in our minds, it is good to reflect that what made the Ionian islands different from most of the Greek mainland and the Aegean islands was their domination by Venice, which accentuated a culture other than the Hellenic.

If we look back to the “glory” of historic Greece, it lay in the individual city-states and their respective virtues and vices – Athenian democracy and drama, Spartan resilience, Minoan mysteries – rather than any homogenous Greekness, or a political sense of solidarity.

And today, when we think that the islands claimed by Turkey have been part of Greece only since 1947, while Crete and Thessaloniki (capital of what may in future be called “South Macedonia”) only became part of Greece in 1913, we may realize that the federalism that fueled Greece’s ideas of its place in the Balkan future from the foundation of the state right into the 20th century may have a continuing relevance in Greece’s relations with Albania, the new Macedonia, Bulgaria, Cyprus and even Turkey.

Whether Corfu and any of the other Ionian islands would really be viable as an independent state, separate from Greece, is debatable. But if Greece itself is to be monitored profoundly by external creditors and political minders for the foreseeable future, the supervision of Corfu by Venice and later Britain may not be a bad model to follow.

At least the spirit of creativity, culture and cosmopolitan finesse that had characterized Corfu for centuries, when Athens was unfit to be the first capital of the new state, is something to be cherished and celebrated at a time when socially and economically the situation continues bleak. But in the meantime we would certainly like someone to collect the garbage and mend the roads.

Richard Pine is director of the Durrell Library of Corfu (where he lives) and author of “Greece Through Irish Eyes.” The opinions expressed in this article do not necessarily reflect those of Kathimerini.